Μικρά Αγγλία (2013)
“…Δυο γυναίκες. Ένας άνδρας...”
Μεσοπόλεμος,1930, Άνδρος. Ο ανεκπλήρωτος έρωτας ανάμεσα στην Όρσα & τον Σπύρο γίνεται αφορμή να μάθουμε πως
η ευλογία του να είσαι ναυτικός είναι και συγχρόνως μεγάλη κατάρα. Με φόντο τη κλειστή
κοινωνία του νησιού, έχουμε την ευκαιρία να αντιληφθούμε την αυστηρότητα και τη
σκληρότητα της εποχής που σε συνάρτηση με τη συστηματική απουσία των ανδρών
μετατρέπει το συμφέρον & την
ασφάλεια σε απόλυτα κίνητρα.
Μια συγκινητική ταινία εποχής
όπου μας δείχνει πως οι κοινωνικοί αλλά και οικονομικοί παράγοντες καθορίζουν
σε μεγάλο βαθμό τις αποφάσεις ζωής των ηρώων τις οποίες επι των πλείστων δεν καλούνται
οι ίδιοι να πάρουν. Παρουσιάζεται η υποβαθμισμένη θέση της κόρης, η οποία υπακούει
στο θέλημα του κηδεμόνα της αλλά και συγχρόνως τη σκληρότητα & το κυνισμό
που χαρακτηρίζουν την γυναικεία φιγούρα, όταν εκείνη αναλαμβάνει τα ηνία της οικογένειας
εξαιτίας της πατρικής απουσίας. Θλιμμένες φυσιογνωμίες & τραγικές φιγούρες
που κινούνται ανάμεσα σε κλεφτές ματιές και σε ανείπωτα λόγια εξαιτίας ενός μεγάλου
μυστικού, τόσο μεγάλο που φτάνει ο θεατής να αναρωτιέται ποιος είναι το
πραγματικό θύμα.
Ένας άλλος κόσμος (2015)
Ελλάδα του Σήμερα, Αθήνα της Κρίσης. Παρακολουθούμε τρεις παράλληλες
ιστορίες αγάπης με πρωταγωνιστές από διαφορετικές ηλικιακές ομάδες. Με φόντο το
γκρι της σύγχρονης Αθηναϊκής πραγματικότητας,
οι πρωταγωνιστές εγκλωβισμένοι σε θλιβερές & μίζερες ζωές ανακαλύπτουν την
ομορφιά του έρωτα & της αληθινής αγάπης. Κόντρα στην εποχή που αναπαράγει
το τυφλό και άδικο μίσος, οι ήρωες καλούνται να κερδίσουν το στοίχημα της ζωής
δίνονται τη πιο αισιόδοξη απάντηση στο αν τελικά η Αγάπη έχει θέση στη ζωή τους.
Η καλύτερη κινηματογραφική εμφάνιση του Παπακαλιάτη είτε ως σεναριογράφος-
σκηνοθέτης είτε ως πρωταγωνιστής. Προσεγγίσει με ωριμότητα & με αρκετές αποχρώσεις
ρεαλισμού τη σύγχρονη πραγματικότητα προσφέροντας μπόλικους προβληματισμούς. Χωρίς
το κλασσικό Happy End,
δεν αφήνει και πολύ ευχάριστη γεύση στο τέλος.
Νοτιάς (2016)
Ο Σταύρος με ανήσυχο πνεύμα & ζοφερή φαντασία αντιμετωπίζει με ένα
διαφορετικό & ασυνήθιστο τρόπο τα πρώτα ερωτικά του σκιρτήματα. Παρακολουθούμε
τη πορεία του προς την ενηλικίωσή του καθώς και τα φοιτητικά του χρόνια, κι όλα
αυτά με φόντο σημαντικά γεγονότα και περιόδους της νεοελληνικής ιστορίας όπως η
χούντα και η μεταπολίτευση. Όμορφες γυναίκες, φανταστικά ταξίδια και αρχαίοι
αλλά και σύγχρονοι μύθοι δίνουν και παίρνουν.
Η ταινία αυτή ήρθε να διαδεχθεί το θρύλο της «Πολίτικης Κουζίνας» και
αυτό γεννά πολλές προσδοκίες. Αν εξαιρέσεις αυτό, το σενάριο είναι πρωτότυπο
και ιδιαίτερο. Πρώτη φορά μια ταινία μιλά για τη φαντασία ενός παιδιού η οποία
λειτουργεί πέρα από απόδειξη ταλέντου, ευφυίας και δημιουργικότητας, ως ασπίδα κατά
την ενηλικίωσή του ενάντια στα τέρατα που αυτή φέρει. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ερμηνεία του Γιάννη Νιάρρου είναι απλώς απίστευτη.
Ουράνια Έκπληξη- Miracles Heaven (2016)
Η Κρίστι, η μητέρα της 10χρονης Άννας βρίσκεται σε απόγνωση,
μαθαίνοντας ότι το παιδί της πάσχει από μια ανίατη ασθένεια του γαστρεντερικού.
Μέσα από τη ταινία παρακολουθούμε τη πορεία της ασθένειας και όλη την
υπεράνθρωπη προσπάθεια για θεραπεία. Μέσα σε όλες τις αρνητικές αυτές
καταστάσεις, συμβαίνει ένα πραγματικό θαύμα.
Πρόκειται για μια ταινία βασισμένη σε πραγματική ιστορία & μου
άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Η αλήθεια είναι ότι παρακολουθείς με αγωνία
μέχρι το τέλος, κυρίως αν έχεις γερό στομάχι. Το story είναι
αρκετά ρεαλιστικό και σκληρό. Οι εξαντλητικές αγωγές, οι ανυπόφοροι πόνοι καθώς
και ο κίνδυνος για την απώλεια δημιουργούν ένα βαρύ κλίμα. Μέσα σ’ αυτό το
κλίμα πλανιέται συνεχώς η ιδέα του θανάτου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι ήρωες να αμφισβητούν
την αγάπη, το Θεό και την ίδια τη ζωή. Ίσως, όμως, να υπάρχει ένα φως στο τέλος
του τούνελ.
Ιδιαίτερη και άκρως συγκινητική ταινία. Η προσπάθεια της θεραπείας είναι μια δύσκολη
φάση όχι μόνο για τον ίδιο τον ασθενή αλλά και για την οικογένειά του, η οποία γίνεται
ακόμα πιο τραγική όταν δεν υπάρχουν θετικές ενδείξεις και το θύμα είναι ένα
μικρό παιδί. Η συγκεκριμένη ταινία αγγίζει θέματα που είναι ευαίσθητα. Όπως η
ελπίδα, η ζωή, ο θάνατος και ο Θεός.
Θεανώ Μιχαήλ ©
