Μη μου φέρνεις άλλες εικόνες στο μυαλό...
κυλάει αργά το αίμα στην καρδιά
και στο παλμό της η λογική το βάζει στα
πόδια....
Δάκρυσαν τα μάτια μου
και κύλησαν ποτάμια αγάπης,
κατακόκκινα σα το κόκκινο νερό της αμαρτίας
που τραβά με λαχτάρα
για ξένους βυθούς...
Αφετηρία η δική σου η καρδιά
και προορισμός το καθετί σου...
Μα στο ταξίδι άλλος, ξένος ναυαγός
φαίνεται να φτάνει στην στεριά σου....
Γύρνα σε μένα
και πες μου
πως τελικά μπερδεύτηκες
από σκιές, σκόνη και βρωμιά....
πως οι χλωμές σκιές σε παγίδεψαν
και σε ξεστράτισαν για λιμάνια ξένα....
Σε φιλώ. Να προσέχεις.Σ αγαπώ.
Μιχαήλ Θεανώ
