Κυριακή 20 Αυγούστου 2017


Όσο ταξιδεύεις η ψυχή θα ηρεμεί και το μυαλό θα ξεκουράζεται.

  Κάθε φορά που η βελόνα της πυξίδας σου δείχνει τον επόμενο σου προορισμό, να ξέρεις πως μια ευκαιρία για ανάσα ζωής εμφανίζεται μπρος σου. 

  Αυτή τη φορά η βελόνα γυρνάει στα βόρια δυτικά της Ευρώπης και βάζει στο παιχνίδι τη ξακουστή Αγγλία και πιο συγκεκριμένα το μελαγχολικό Λονδίνο. Μια πρωτεύουσα ευρωπαϊκή με όλες τις προϋποθέσεις ώστε να είναι συγχρόνως και ανθρώπινη και εξαιρετικά δραστήρια με ρυθμούς μηχανικούς και εξοντωτικούς. Σα γρανάζια καλοκουρδισμένα και συνάμα καλογυαλισμένα, οι άνθρωποί της. Μια πόλη που ο χρόνος δε σταματά ποτέ να κυλά και οι δείκτες του Big Ben  σου υποδεικνύουν σε κάθε τικ τακ πως ο χρόνος κυλά, τρέχει και  εσύ πρέπει να τον πιάσεις και να τον αιχμαλωτίσεις. Πώς να γίνεται άραγε αυτό;
  Την απάντηση δε τη ξέρω. Μονάχα, υποθέτω με τη μικρή μου πορεία πάνω στο χάρτη της ζωής. Να ζεις και να θυμάσαι. Όχι να ζεις για να θυμάσαι. Να ζεις και να θυμάσαι στο Τώρα. Το παρελθόν δε χωράει. Να κάνεις ξεκαθάρισμα, τι αξίζει να θυμάσαι στο τώρα. Να κάνεις  συχνά format στο μυαλό σου. Αλλάζοντας μέρη και ανθρώπους,αν όχι για πάντα,έστω για λίγο. Διαλείμματα ζωής  που γεμίζουν τα πνευμόνια σου με καθαρό οξυγόνο. Να αναπνέεις ζωή, αγάπη & χαρά.Να επαναφέρεις τις εργοστασιακές σου ρυθμίσεις τόσο στο μυαλό όσο και στη καρδιά. Ρυθμίσεις που προσαρμόζονται στην σκληρή & απάνθρωπη καθημερινότητα και ξεχνάς την αρχική τους κατάσταση. Να δημιουργείς αναμνήσεις με όλες σου τις αισθήσεις. Εικόνες, ήχους, γεύσεις, αρώματα και συναισθήματα από εμπειρίες. Αφήσου στη στιγμή. Πιστεύω θα πετύχει.
  Κάποτε είχα γράψει με φόντο ένα καλοκαιρινό έρωτα, πως κάθε ταξίδι κρύβει μια ανάγκη. Έρχομαι ένα χρόνο μετά να το επιβεβαιώσω αλλά και να συμπληρώσω πως η ανάγκη είναι προσωπική. Μόνο τις δικές σου ανάγκες μπορείς να γνωρίζεις και να τις ικανοποιείς κάνοντας ό,τι αυτές χρειάζονται για να ικανοποιηθούν. Ακούγεται εγωιστικό αλλά δεν είναι. Μόνο μέσα στο δικό σου μυαλό & καρδιά μπορείς να δεις και να καταλάβεις τι συμβαίνει- κι αυτό όχι πάντα.
  Ξες σε κάθε ταξίδι πέρα από τα οφέλη που σου προσφέρει ο τόπος που επισκέπτεσαι αλλά και οι άνθρωποι που πρωτοσυναντάς εκεί, υπάρχουν και εκείνα του τόπου που αφήνεις πίσω σου, των ανθρώπων που αποχαιρετάς. Ανεβαίνεις στο αεροπλάνο και ξέρεις τι θες να ξεχάσεις και τι θες να θυμάσαι εκεί που πας, είτε  το ταξίδι είναι ολιγοήμερο είτε όχι.
  Εντυπωσιάστηκα από το πόσα πράγματα κατάλαβα σε αυτό το ταξίδι. Μου πρόσφερε  πολλά  το ταξίδι αλλά και η διαδρομή από εδώ ως εκεί και το αντίστροφο. Έχοντας περάσει μια χρονιά συναισθηματικής και όχι μόνο έντασης, το ταξίδι αυτό ήρθε σα θείο δώρο. Είναι αυτό το μπουγέλωμα που χρειαζόμαστε εμείς οι άνθρωποι πού & πού  για να συνειδητοποιήσουμε τα πιο σημαντικά πράγματα της ζωής μας, τα οποία όντως δεν είναι πράγματα. Πρόσωπα, εικόνες & αισθήσεις-τίποτα άλλο.
 Κάθε πρόσωπό που θυμάσαι με τα πιο ζεστά χρώματα να καλλιτεχνούν τη φιγούρα του στο καμβά του μυαλού σου είναι άνθρωπος δικός σου. Κάθε εικόνα που δε ξεχνάς αποτελεί στιγμιότυπο του φωτογραφικού  album της καρδιάς σου. Κάθε αίσθηση που ξεσηκώνεται με μικρές ενθυμήσεις και αφορμές είναι συνήθειες της ψυχής. Μη τρομάζεις. Το ταξίδι θα σε βοηθήσει τόσο να γνωρίσεις νέα πρόσωπα, νέες εικόνες κι νέες αισθήσεις,όσο και να εκτιμήσεις τα ήδη υπάρχοντα.
  Τοποθετώ φωτογραφίες, υπογράφω καρτ ποστάλ & ξετυλίγω αναμνηστικά. Κοιτώ μαγεμένη τα μέρη που επισκέφτηκα, που είδα & που έζησα.  Ξεπροβάλλουν μπρος  μου. Το μεγάλο πύργινο ρολόι, το μουσείο με τις καλλίγραμμες μαρμάρινες & κέρινες φιγούρες, η τεράστια ρόδα  που θυμίζει εκείνη του λουνα πάρκ κι όμως οι τρελές της περιστροφές είναι αργές αλλά εξίσου διασκεδαστικές.  Είναι στιγμιότυπα ταξιδιού και επιλεγμένες εικόνες που έχουν καταχωρηθεί στο σκληρό δίσκο της μνήμης μου. 
  Σου φύλαξα μια καρτ ποσταλ για το τέλος.  Είναι η αγαπημένη μου. Είναι απ΄ αυτά τα μικρά δωράκια του εαυτού σου. Την είδα σε ένα περιστρεφόμενο σταντ και αμέσως την επέλεξα. Είναι εκείνη η αίσθηση πως αυτό είναι ξεκάθαρα για σένα. Για σένα δημιουργήθηκε. Σα να μην έφτασε στο δρόμο σου τυχαία. Σ ένα χαρτί αιχμαλωτίστηκε όλη η ομορφιά που είδες.





«Αγαπημένε μου εαυτέ,
Διάλεξα αυτή τη κάρτα για σένα. Η επιλογή δεν είναι τυχαία. Το London Eye εύχομαι να σου χαρίσει την ιδιότητα της πανοραμικής οπτικής των πραγμάτων. Να σε βοηθήσει μωρό μου! Να ηρεμείς κάθε φορά που η ρόδα τρέχει και να θυμάσαι ακριβώς αυτό! Η ρόδα γυρνάει. Πάντα θα γυρνάει. Θα γυρίσει και θα βρεθείς ξαφνικά στη κορυφή και ξανά πίσω. Αλλά πάντα θα γυρνάει. Να απολαμβάνεις και να χαίρεσαι τη θέα σε όποιο ύψος κι αν είναι η ρόδα. Η τροχιά της είναι η διαδρομή της Ζωής. Το Big Ben να το θυμάσαι, ώστε να ξέρεις πως ο χρόνος κυλά και πίσω δε ξαναγυρνά. Να τον εκτιμάς και να τον υπολογίζεις με βάση τις εμπειρίες και όχι τις υποχρεώσεις. Όσο οι δείκτες γυρνάνε, η  ύπαρξή σου θα τριγυρνά πάνω στη γη και θα χαράσσει τη δική της πορεία στο χάρτη της Ζωής. Απόλαυσε κάθε περιστροφή των δεικτών. Τα μενεξεδένια χρώματα  του ουρανού να σε κάνουν να ηρεμείς. Να χαμογελάς γλυκά & αληθινά. Κάθε δύση έχει και ανατολή, και το αντίστροφο. Αυτό μας πάει μπροστά. Αυτά τα όμορφα & γλυκά χρώματα εγκλωβίζουν πολλά συναισθήματα, σκέψεις & όνειρα για ένα καλύτερο αύριο, για μια καλύτερη ζωή ,για ένα καλύτερο εγώ…
Σ αγαπάω Πολύ!
Να με προσέχεις! 

Φιλιά,
Ο Εαυτός σου 

Λονδίνο, Αγγλια
10/08/2017» 

Θεανώ Μιχαήλ
       20/08/17


Δευτέρα 3 Απριλίου 2017


Σήμερα σου έχω ετοιμάσει ένα post που πιο πολύ Θεανώ δε θα μπορούσε να είναι. Είναι μπόλικα, κάποια από αυτά τα γνωρίζεις ηδη ή τα έχεις καταλάβει αν με διαβάζεις και κάποια άλλα δε τα φαντάζεσαι.
1.                   Το όνομά μου είναι Θεανώ αλλά οι φίλοι & γνωστοί με φωνάζουν Νανά
2.                   Το Νανά ήταν επιλογή της Μητέρας μου, προέρχεται από τις  πρώτες μου συλλαβές
3.                   Είμαι γεννημένη στις  15-10-1993
4.                   Είμαι γνήσιος Ζυγός  με ωροσκόπο Αιγόκερο
5.                   Γεννήθηκα, μεγάλωσα &  σπούδασα στη Θεσσαλονίκη
6.                   Αποφοίτησα από τη Παιδαγωγική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, συγκεκριμένα από το Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης
7.                   Έχω δυο αδέλφια! Τη Δέσποινα, 2 χρόνια μεγαλύτερη  & επίσης Δασκάλα και  το Νίκο, 5χρόνια μικρότερο, μας  το έσκασε και σπουδλαζει Οικονομικά. (Ωω ναι, είμαι το μεσαίο το καλύτερο!)
8.                   Τη καλύτερη μου φίλη τη λένε Ειρήνη, επίσης Τρελλή, Δασκάλα & Blogger
9.                   Τα αγαπημένα μου μαθήματα στο Δημοτικό ήταν τα Μαθηματικά & Μελέτη Περιβάλλοντος
10.               Αντιθέτως σιχαινόμουν τη Γλώσσα
11.               Στη Α΄Δημοτικού  έκανα λογοθεραπείες
12.           Αν και δεν ήμουν και πολύ καλή μαθήτρια στο Δημοτικό, ήμουν αριστούχα & απουσιολόγος τόσο στο Γυμνάσιο όσο και στο Λύκειο
13.               Έχω συμμετάσχει σε μαθητικούς διαγωνισμούς   χωρίς να περάσω ποτέ στη τελική φάση. (Με  αδικήσαν!)
14.               Στο Λύκειο το αγαπημένο μου μάθημα ήταν η Λογοτεχνία & η Ψυχολογία που είχα επιλέξει στην Α’ Τάξη.
15.               Το Μάιο  του 2011 έδωσα πανελλήνιες  & τον ίδιο χρόνο πέρασα στη πρώτη μου επιλογή  (Βλ #6)
16.               Τον Ιούνιο του 2015 αποφοίτησα από τη σχολή μου με άριστα
17.               Σήμερα είμαι Μεταπτυχιακή Φοιτήτρια στο τομέα της Κοινωνιολογίας στο τμήμα Κοινωνική & Ποιμαντικής Θεολογίας του ΑΠΘ
18.               Συγχρόνως, είμαι σε ένα ΙΕΚ Αισθητικής
19.               Μ’ αρέσει να μαγειρεύω  και απ΄ότι μου λένε τα καταφέρνω (Να δω ποιός τυχερός θα με πάρει! )
20.               Τρελαίνομαι  για Shopping, Fashion & Beauty θέματα! ( Εννοείται πως δε χάνω κανένα επεισόδιο shopping Star)
21.               Στον ελεύθερο μου χρόνο κάνω βόλτες στη πόλη με ή χωρίς παρέα
22.               Αν δε κάνω βόλτες, θα βλέπω videάκια στο Youtube ή θα Bloggάρω.
23.               Έχω 2 Blog-παιδιά ()
24.               Όταν θα βγω θα επιλέξω συνήθως θεματικές καφετέριες ή μπαράκια με χαλαρή μουσική.
25.               Αν και δε θα πω όχι σε μπουζούκια ( Πάμε Θεοδωρίδου; )
26.               Ακούω όλα τα είδη μουσικής. Όταν λέμε όλα και μάλιστα Ανάκατα (Από το Μάλαμα στη Πάολα)
27.               Δε πίνω Αλκοόλ (Άντε καμιά Sangia κι αυτή όχι ολόκληρη)
28.               Δε πίνω Καφέ (Άντε καμιά φορά ελληνικό για να μου τον πουν - tragic)
29.               Μ αρέσουν τα ταξίδια αν και πάντα είμαι υπερβολική με το θέμα τι θα πάρω μαζί μου
30.               Δε γελάω ποτέ με τα ανέκδοτα, το κάνω καθαρά από ευγένεια (Sorry,guys!)
31.               Όταν μιλάω με κάποιον συνήθως τον κοιτάω στα μάτια
32.               Έχω τρομερό ένστικτο και δυστυχώς σχεδόν πάντα επιβεβαιώνεται
33.               Με εκνευρίζουν απίστευτα η αδιακρισία και η έπαρση των άλλων ανθρώπων
34.               Μπορώ  να θυμώσω με κάποιον  αν προσβάλλει εμένα ή την οικογένειά μου
35.               Δεν αντέχω τη ζήλια & δηθενιά
36.               Για να με κερδίσεις πρέπει να με κάνεις  να γελάω & να περνάω όμορφα
37.               Γνωρίζω εύκολα κόσμο αλλά δεν εμπιστεύομαι εύκολα.
38.               Δε περνάει  μέρα που να μην ακούσω μουσική. Παντού & πάντα με ακουστικά
39.       Συνεχώς μουρμουρίζω στίχους & μελωδίες (Μπορεί και  να μην υπάρχουν και να τους  δημιουργώ από το κεφάλι μου – πόσα ταλέντα Θεέ μου!)
40.               Τραγουδάω ξεκάθαρα -κυρίως σε στιγμές  που φοβάμαι ή θέλω να ξεχαστώ.
41.        Συχνά λέω στους φίλους μου «Πάμε να πούμε ένα τραγουδάκι… Άλλο τραγουδάκι» (Ο παιδικός σταθμός «Κύκνοι» σας καλωσορίζουν…)
42.        Κάποια στιγμή θα γίνω διάσημη για κάτι σπουδαίο, τόσο διάσημη που θα μου κάνουν αφιερώματα στη τηλεόραση! (Ναι εκείνα λέω που πέφτουν εικόνες και μουσική μαζί!- εφηβικά όνειρα!)
43.               Έχω πολλά ρούχα & καλλυντικά, τόσο πολλά που σε λίγο δε θα χωράω στο δωμάτιό μου
44.             Έχω ιδιαίτερο γούστο στα κοσμήματα & στις τσάντες (Λατρεύω τις βέρες και τις μεγάλες τσάντες)
45.               Φανατική Γλυκατζού, κυρίως με ό.τι σχετίζεται με σοκολάτα
46.               Λατρεύω ό.τι περιέχει κοτόπουλο, φέτα & κολοκυθάκι!
47.               Με το φαγητό γενικά έχω σχέσης αγάπης & μίσους
48.               Έχω τρελή αδυναμία στην οικογένειά μου
49.               Θα ήθελα να δουλέψω σε γυναικείο περιοδικό σε στήλη ομορφιάς ή ψυχολογιάς (Αγαπητή Κορίνα- φάση!)
50,     Αλλά δε μου ταιριάζει τίποτα καλύτερο από τη σχολική αίθουσα με κουτσοδόντικα χαμόγελα! (Κάποια στιγμή θα μας κάνουν τη τιμή… -θέλω να πιστεύω!)

Θεανώ Μιχαήλ,
03/04/17

Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2017

Μακάρι…

«…Να θυμάσαι όσα ‘χιλιόμετρα΄κι αν μας χωρίζουν, εμένα πάντα η πυξίδα της καρδιάς θα γυρνάει βόλτες προς τα εκεί που θα είσαι εσύ. Οι ‘διαδρομές’ που με φέρνουν κοντά σου είναι οι αγαπημένες μου. Εκείνες που μας χωρίζουν οι χειρότερές μου…»

  Μακάρι να μπορούσα να σου πω όσα έχω σκεφτεί, έχω ονειρευτεί & έχω προσπαθήσει. Μακάρι να μπορούσα να σου εξηγήσω όσα πρέπει αλλά και εκείνα που δε θέλουν, δε χρειάζονται εξήγηση. Τι να σου πω; Τι να σου πρωτοπώ; Μου λες; Από πού να αρχίσω και άραγε θα τελειώσω ποτέ μου; Θα μοιάζει με παραλήρημα. Κάθε φορά έτσι. Λέξεις συναισθήματα & σκέψεις που εγκλωβιστήκαν βγαίνουν απότομα έξω και φέρνουν χαλασμό. Ξαλάφρωμα κανονικό αλλά και απαθανάτιση της πιο άγριας και σκοτεινής μου πλευράς.  Ναι εκείνη τη πλευρά λέω που την ξεχνάω κάθε φορά που είμαι μαζί σου. Εκείνη τη πλευρά που ενώ σου τη κρύβω εσύ έχεις βρει ένα μαγικό τρόπο να μου τη ξεσκονίζεις. Την αποκαλύπτεις και σε άλλους . Μακάρι να ξέρες πόσο δυνατά χτυπά η καρδιά μου κάθε φορά που περιμένω να αντικρίσω τα μάτια σου  & πόσο κάθε φορά που με πληγώνεις.

  Μακάρι να σου μιλούσα πιο νωρίς. Μακάρι να έβρισκα τις κατάλληλες λέξεις & φράσεις για να καταλάβεις τι στο καλό συμβαίνει μέσα σ αυτό το μυαλό. Το μυαλό τα κάνει όλα. Για όλα τα κακά αυτού του κόσμου το ανθρώπινο μυαλό φταίει. Εκεί μέσα εγκλωβίζονται  όσα η καρδιά αρνείται να φιλοξενήσει. Η καρδιά… άλλο είναι η καρδιά. Εκεί υποθέτω ξέρεις τι κρύβει. Ξέρεις το περιεχόμενό της. Έχει πολλά μέσα, κυρίως πρόσωπα. Δεξιά κι αριστερά θα βρεις ανθρώπινες φιγούρες. Κάπου εκεί στην αριστερή γωνία είναι η θέση σου. Κενή πια. Μονάχα το όνομά σου έχει μείνει, έχει χαραχθεί. Με ωραία καθαρά & καλλιγραφικά γράμματα με πολλές ουρίτσες. Μακάρι να έβλεπες τις σκιές που έχει από πίσω του το όνομα σου. Μακάρι να έβλεπες πίσω από τα γράμματα. Θα σε εντυπωσίαζε αν το έκανες. Θα το τολμούσες  όμως ποτέ; Θα έβλεπες τον εαυτό σου ποτέ μέσα από μένα;


  Πίσω από την επιγραφή του ονόματός σου, στη γωνιά της καρδιάς μου έχω φυλάξει την αντανάκλαση του εαυτού σου. Την αντανάκλαση όσων μου αφήνεις να καταλάβω ότι νιώθεις από σένα & για σένα. Όσα το ένστικτο μου δειλά επιβεβαίωσε ότι ισχυούν. Δειλά γιατί ο ήχος της φωνής σου είναι χρυσάφι και δε το σπαταλάς. Κι αν καμιά φορά ανοίξεις το σεντούκι με τα χρυσά φλουριά, πέρα από το πιο τυχερό κορίτσι, νιώθω την ηχώ των λέξεων που προφέρεις  να υψώνει από πίσω μου χάρτινα σκηνικά με ουράνια τόξα & καρδιές. Σπάνιος ο ήχος σου σπάνια και τα σκηνικά. Δε με πειράζει όμως. Έμαθα και βρήκα άλλο δρόμο να έρχομαι προς τη καρδιά σου. Οι πράξεις σου. Η συμπεριφορά σου. Αποκωδικοποιώ για να σε φτάσω, μωρό μου. Με το μυαλό μου κινούμαι  προς τη καρδιά σου. Δύσκολο πολύ. Οι πράξεις σου δημιουργούν ένα μονοπάτι σκονισμένο & θεοσκότεινο. Μου είναι άγνωστο. Μ΄αρέσει όμως. Ναι σίγουρα μ΄αρέσει γιατί μ΄αρέσει ο προορισμός. Αλλά αποδείχθηκε λαβύρινθος. Για να κάνω το επόμενο βήμα πρέπει να σκοντάψω & να μαντέψω. Μα με μαντεψιές & γδαρσίματα  χτίζονται γέφυρες; Κι Εμείς τις χρειαζόμαστε τις γέφυρες. 

Θεανώ Μιχαήλ,
Θεσσαλονίκη 
11/1/17

Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2017

Favourite of 2016

Λίγο πριν τα φώτα σβήσουν, οι δείκτες του ρολογιού δείξουν δώδεκα και αφήσεις πίσω σου μια χρονιά και όσα αυτή κουβάλησε για σένα, θέλω να μοιραστώ μαζί σου εκείνα που αγάπησα λιγάκι παραπάνω  σ αυτή.
 ως τρελλαμένη δασκάλα συνηθίζω να έχω χαρτάκια και χαρτούδια, πολύχρωμα post it  και διάφορα αυτοκόλλητα ανάμεσα στο χαμό του γραφείου μου. Κάπου εκεί βρήκα κάποιες ερωτήσεις που οι απαντήσεις που έδωσα μου έδειξαν πως αυτή η χρονιά δεν ήταν τελικά και τόσο χάλια. Για να τις δουμε:
©       Αγαπημένη Ταινία για το 2016: Ο ΜικρόςΠρίγκιπας, η ταινία
©       Αγαπημένο Τραγούδι για το 2016: Δύσκολο.. Θα πω το «Βγες στο μπαλκόνι να δεις» από τους Πυξ Λαξ
©       Αγαπημένο Γλυκο για το 2016: Πραλίνες γάλακτοςσε σχήμα κοχυλιών
©       Αγαπημένο Φαγητό για το 2016:  Σνιτσελ κοτόπουλο με πουρέ πατάτας
©       Αγαπημένο  Junk Food για το 2016: Burger & Πίτα χοιρινό σουβλάκι με σως γιαουρτιού
©       Αγαπημένο Ποτό για το 2016: Daquiri Φράουλα
©       Αγαπημένο Ρόφημα για το 2016: Πράσινο Τσάι
©       Αγαπημένο Στέκι για το 2016: Σάρωθρον & ΓΑΤΑ ΜΠΑΡ
©       Αγαπημένη Διαδρομή για το 2016: Από το σπίτι μου προς Άνω Ηλιούπουλη με τα πόδια μέσω στρατόπεδο Παύλου Μελά
©       Αγαπημένο Τοπίο για το 2016: Νυχτερινή Θεσσαλονίκη από το Πυροβολείο στα Κάστρα
©       Αγαπημένο Ρούχο για το 2016: Γκρι Πουλόβερ & Κόκκινο Κιμονό
©       Αγαπημένο Βιβλίο για το 2016: Εισαγωγή της Παιδαγωγικής & Ζωή από την αρχή
©       Αγαπημένο Δώρο για το 2016: Γούρι για το 2017
©       Αγαπημένη Εκδρομή\Ταξίδι για το 2016: Τριήμερο για τα Γενέθλια μου στο Βόλο
©       Αγαπημένο Gagdet για το 2016: Laptop
©       Αγαπημένη Εφαρμογή για το 2016: Instagram
©       Αγαπημένη Επαφή στο Κινητό για το 2016: Eιρήνη
©       Αγαπημένη Επαφή στο Facebook για το 2016: panagiotis
©       Αγαπημένη Επαφή στο Instagram για το 2016: Fay Skorda
©       Αγαπημένη συνήθεια για το 2016: Ύπνος
©       Αγαπημένη Στιγμή Χαράς για το 2016: Όταν  είδα το όνομά μου στη λίστα των επιτυχόντων του Μεταπτυχιακού
©       Αγαπημένη Σκέψη\Επιθυμία για το 2016:'' Όλα θα γίνουν αργά ή γρήγορα"

Αυτή ήταν η λίστα μου για το 2016. Θα ήθελα πολύ να δω τις απαντήσεις από άλλους 
Bloggers. Συγκεκριμένα, την Ειρήνη από το http://f-eri-tales.blogspot.gr/ 
τη Μίνα από το http://stratimina68.blogspot.gr/ και την Έλενα από