ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ 10

ΕΙΝΑΙ ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ,ΕΞΑΝΤΛΗΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΥΡΑΣΗ ΜΙΑΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗΣ ΜΕΡΑΣ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΜΟΛΙΣ ΤΗΝ ΣΚΥΤΑΛΗ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ…ΒΡΑΔΙ ΣΑΒΒΑΤΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΑ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑ…ΛΙΓΕΣ ΩΡΕΣ ΑΠΟΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ….ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ Η ΖΕΣΤΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΥΠΟΦΟΡΗ ΟΛΟΙ ΜΙΚΡΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΨΑΧΝΟΥΝ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ ΔΡΟΣΙΑΣ…ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ.

ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΘΟΜΑΙ ΣΤΟ ΟΜΟΡΦΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΜΟΥ ΕΧΟΝΤΑΣ ΑΝΤΙΚΡΥ ΜΟΥ ΙΣΩΣ ΤΟ ΠΙΟ ΔΡΟΣΕΡΟ ΠΑΡΚΟ Σ ΟΛΗ ΤΗΝ ΠΟΛΗ.ΤΑ ΔΕΝΔΡΑ ΣΙΓΟΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΤΟ ΠΙΟ ΓΛΥΚΟ ΑΣΜΑ ΤΟΥ ΑΕΡΑ,ΕΝΟΣ ΖΕΣΤΟΥ ΑΛΛΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΕΡΑ.ΨΑΧΝΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΤΙ ΜΕ ΚΑΤΙ Ν ΑΣΧΟΛΗΘΩ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΩΡΑ Ν ΕΡΘΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ,ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ Μ ΑΠΟ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΣ,ΠΙΚΡΙΕΣ ΚΑΙ ΑΝΟΥΣΙΕΣ ΕΓΚΛΩΒΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΤΟ ΔΙΚΟ Μ ΜΥΑΛΟ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΤΑΣΗ ΝΑ ΠΑΓΙΔΕΥΕΤΑΙ.

ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ Μ ΑΥΤΗ ΝΑ ΒΡΩ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ Θ Μ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΞΕΦΥΓΩ  ΑΠΟ ΕΝΑ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΝΟ ΣΑΒΒΑΤΟΒΡΑΔΟ ΠΕΦΤΕΙ ΤΟ ΜΑΤΙ Μ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΤΖΑΜΑΡΙΑ ΤΟΥ ΣΑΛΟΝΙΟΥ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΡΥΖΩ ΤΗΝ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΤΟΥ ALPHA ΓΙΑ «ΤΟ 10»….ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΨΑΧΝΑ….ΜΙΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΣΕΙΡΑ ΔΕΚΑΤΙΑΣ ΠΟΥ ΕΒΛΕΠΑ ΜΑΖΙ Μ ΤΗΝ ΜΑΜΑ Μ ΣΤΟ ΤΟΤΕ ΣΑΛΟΝΙ ΜΑΣ ΣΤΟ ΤΟΤΕ-ΠΑΛΙΟ- ΜΑΣ ΣΠΙΤΙ ΟΤΑΝ ΑΚΟΜΑ ΠΗΓΑΙΝΑ ΓΥΜΝΑΣΙΟ…ΚΑΙ ΕΝΑ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΠΡΑΓΜΑ Η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΣΕΙΡΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΕ ΝΟΥΜΕΡΟ ΕΝΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΕΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΟΤΕ ΦΙΛΕΣ Μ.

ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ ΧΩΡΙΣ Ν ΠΟΛΥΛΟΓΩ…ΒΡΕΘΗΚΑ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ ΚΑΙ ΤΑ 70 ΕΠΙΣΟΔΕΙΑ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΩΡΕΣ….ΤΙ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ…ΕΝΑ ΚΛΙΚ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΠΟΧΕΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ Σ ΜΠΡΟΣΤΑ….

ΗΡΩΕΣ ΚΩΜΙΚΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΑΜΑ ΤΡΑΓΙΚΟΙ,ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΒΙΟΠΑΛΕΣΤΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΑΔΑ ΤΟΥ 60,ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΑΠ ΤΗΝ ΜΙΑ ΜΑΖΕΥΕΙ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ Γ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ ΣΤ ΠΟΔΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΣΧΗΜΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΙ,ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ,ΕΜΦΥΛΙΟΥΣ  ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΣΤΕΛΝΟΝΤΑΣ ΩΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΧΕΡΙΑΜΕ ΜΟΝΗ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΤΟ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΠΙΑ ΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΟΝΕΙΡΟ- ΝΑ ΥΠΟΚΛΙΝΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΤΟΤΕ ΙΣΧΥΡΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ «ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ» ΠΟΥ ΑΠΛΩΧΕΡΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ Σ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΛΛΩΤΕ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΑΛΛΩΤΕ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ ΓΗ..

ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ,ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΕΠΠΙΒΙΩΣΗΣ,ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΣ ΜΟΧΘΟΣ,ΣΚΛΗΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ,ΜΑΛΛΙΟΤΡΑΒΗΓΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΑΥΛΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ  «ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ» ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΠΟΥ ΚΡΥΒΟΥΝ ΟΛΗ ΤΗΝ ΘΛΙΨΗ  ΤΗΣ ΤΟΤΕ ΕΠΟΧΗΣ.ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΕ ΚΟΙΝΟ ΠΑΡΑΝΟΜΑΣΤΗ ΤΗΝ ΦΤΩΧΕΙΑ….ΟΠΟΥ ΦΤΩΧΟΣ ΚΑΙ Η ΜΟΙΡΑ ΤΟΥ,ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΛΕΝΕ;ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ….

ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ ΟΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΚΑΤΙ ΦΩΤΑΓΡΑΦΙΕΣ ΠΟΥ ΚΡΑΤΑΕΙ Η ΓΙΑΓΙΑ Μ ΚΡΥΜΜΕΝΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΤΗΣ ΝΤΟΥΛΑΠΑΣ…ΦΘΑΡΜΕΝΕΣ  ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΑΛΛΑ ΣΥΝΑΜΑ ΤΟΣΟ ΖΩΝΤΑΝΕΣ…ΣΟΥΜΙΛΑΝΕ ΑΘΕΛΑ ΤΟΥ,ΣΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΥΝ ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ ΟΛΑ Τα ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥΣ.

ΑΝ ΚΑΙ ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, «ΤΟ 10» ΟΜΟΛΟΓΩ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΠΟΥ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΑ,ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΚΑΝΟΝΑ.

«ΤΟ 10» ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ ΤΟΥ ΚΑΡΑΓΑΤΣΗ ΗΜΕΤΕΛΕΣ ΒΕΒΑΙΑ ΑΛΛΑ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗΜΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ. ΟΝΟΜΑ ΕΜΠΝΕΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟ  ΑΡΙΘΜΟ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΠΑΡΑΣΑΓΓΗ ΜΙΑΣ ΦΤΩΧΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΚΟΝΤΑ ΣΤ ΛΙΜΑΝΙ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ. ΚΑΜΑΡΙ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ 10,ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΑΜΑΡΩΝ.ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΝΑΣ ΑΣΤΙΚΟΣ ΜΥΘΟΣ Ο ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΑΣ,ΕΝΑΣ ΑΝΔΡΑΣ ΜΕ ΑΡΚΕΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΜΕ  ΜΙΑ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΠΟΔΟΓΥΡΟ.

Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ Μ ΤΟΥ ΑΥΤΗ ΘΑ ΣΤΑΘΕΙ ΑΦΟΡΜΗ ΝΑ ΣΥΝΤΑΧΘΟΥΝ ΔΥΟ ΔΙΑΦΟΡΤΙΚΕΣ ΔΙΑΘΗΚΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΑΦΗΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ Σ ΔΥΟ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΣΗΜΑΔΕΨΑΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΕΓΩ ΤΟΥ.

Η ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΩΣ ΕΛΑΦΡΟΜΥΑΛΗ Η ΕΙΡΗΝΟΥΛΑ ΑΝ ΚΑΙ ΑΝΗΨΙΑ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΤΟΥ ΞΑΔΕΡΦΗΣ Ο ΚΑΛΟΓΕΡΑΣ ΤΗΝ ΕΡΩΤΕΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΖΕΙ ΕΝΑΝ ΠΑΘΙΑΣΜΕΝΟ ΕΡΩΤΑΜΑΖΙ ΤΗΣ ΔΙΑΤΗΡΩΝΤΑΣ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΣΧΕΣΗ ΑΚΟΜΑ Κ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΓΑΜΟ ΤΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ,ΕΝΑΝ ΒΙΟΠΑΛΙΣΤΗ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ.Η ΠΟΝΗΡΗ ΑΥΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΝ ΚΑΙ ΚΑΠΩΣ ΑΝΗΘΙΚΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΥΚΟΛΑ ΣΥΜΠΑΘΗΣ ΜΕ ΤΗ ΣΤΡΑΤΙΓΙΚΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΠΕΙΘΕΙ ΤΟ ΚΑΛΟΓΕΡΑ ΝΑ ΤΗΝ ΑΦΗΣΕΙ ΩΣ ΜΟΝΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟ ΤΟΥ,ΑΓΝΟΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΦΙΛΟΧΡΗΜΑΤΟ ΚΑΙ ΚΑΚΟΨΥΧΟ ΠΡΩΤΟ ΑΝΗΨΙΟ ΤΟΥ,ΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΟ.

Η ΔΕΥΤΕΡΗ,Η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΠΟΥ ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΕΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΓΑΠΟΝΤΗ ΣΥΖΥΓΟΥ ΤΗΣ ΝΑ ΜΠΛΕΞΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΛΟΓΕΡΑ ΜΕ ΑΠΩΤΕΡΟ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΠΡΟΣΚΟΜΙΣΕΙ ΤΗΝ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ Γ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ.Τ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΑΝΟΥΣΙΑ,ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΛΟΓΕΡΑ ΑΝΑΠΤΥΣΣΕΤΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΠΟΥΚΑΤΑΛΗΓΕΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Σ ΜΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ΑΛΛΑ Σ ΜΙΑ ΔΥΝΑΤΗ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΟ ΕΡΩΤΑ.Μ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΣΥΝΤΑΣΣΕΤΑΙΚΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΠΟΥ ΟΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΩΣ ΤΗΝ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟ.

Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΥ ΘΑ ΤΑΡΑΞΕΙ ΤΟ ΓΕΜΑΤΟ ΙΣΤΟΡΙΕΣ «10».ΚΑΘΕ ΚΑΜΑΡΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ Κ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ,ΕΝΑΣ ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΘΛΙΨΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΑ ΔΥΟ ΚΑΛΟΨΥΧΑ ΑΔΕΡΦΙΑ ΠΟΥ ΚΡΑΤΟΥΝ ΤΟ ΜΠΑΚΑΛΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΠΟΥ ΑΔΗΜΟΝΟΥΝ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΨΟΥΝ ΤΙΣ ΔΥΟ ΑΔΕΡΦΕΣ ΤΟΥΣ ΩΣΤΕ Ν ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΣΕΙΡΑ,ΠΑΡΑΔΙΠΛΑ Ο ΟΜΟΡΦΟΣ ΚΑΙ ΓΟΗΤΕΥΤΙΚΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ,ΠΙΟ ΠΑΝΩ Η ΠΑΝΤΟΦΛΟΥ ΚΑΙ Η ΓΕΙΤΟΝΙΣΑ ΤΗΣ ΠΟΥ ΚΟΤΣΟΜΠΟΛΕΥΟΥΝ ΤΟ ΚΑΘΕΤΙ ΕΝΩΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΜΑΛΛΙΟΤΡΑΒΓΟΥΝΤΑΙ,ΠΙΟ ΚΑΤΩ Η ΑΝΥΠΑΝΔΡΗ ΘΕΙΑ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΤΗΣ ΑΝΙΨΙΑ,ΠΙΟ ΠΕΡΑ ΕΝΑΣ ΦΑΝΤΑΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΥΠΟΣΧΟΜΕΝΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ ΕΧΟΝΤΑΣ ΤΡΟΜΕΡΗ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΤΗΣ ΜΑΜΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑΞΙΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΓΚΛΩΒΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΠΟΔΟΓΥΡΟ ΕΠΙΣΗΣ,ΠΙΟ ΔΙΠΛΑ ΜΙΑ ΙΕΡΟΔΟΥΛΗ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΑΓΟΡΑΙΟ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΑΡΓΥΠΝΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΕΛΕΝΑΡΑΣ.Η ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΕΛΕΝΑΡΑΣ ΜΙΑΣ ΓΕΡΑΣΜΕΝΗΣ ΙΕΡΟΔΟΥΛΗΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΞΕΠΕΣΕΙ ΠΟΛΥ ΣΤ ΓΕΡΑΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΜΕΝΕΙ Σ ΜΙΑ ΠΑΡΑΓΓΑ ΜΕ ΜΟΝΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΤΟΝ ΣΚΥΛΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΗΡΕΙ Τα ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ…ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ  ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΜΗ ΜΙΛΑ ΠΑΡΑ ΜΟΝΑΧΑ ΝΑ ΜΟΥΡΜΟΥΡΙΖΕΙ Γ ΟΣΑ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ,ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΚΡΥΒΟΥΝ.

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΣΟ ΜΑΚΡΙΝΕΣ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΤΟΣΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ,ΜΙΑΣ ΕΠΟΧΗΣ ΑΥΣΤΗΡΗΣ ΚΙ ΟΜΩΣ ΤΟΣΟ ΤΟΛΜΗΡΕΣ,ΕΡΩΤΕΣ ΕΚΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΟΤΕ ΚΑΚΗ ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΑΛΛΟΤΕ ΕΥΤΥΧΗΣ.ΑΔΙΚΙΑ,ΠΟΝΟΣ,ΜΙΖΕΡΙΑ ΚΑΙ ΦΤΩΧΙΑ ΣΥΓΚΡΟΤΟΥΝ ΤΟ BACKGROYND ΤΟΥ «10»

ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΤΡΑΓΙΚΟΙ ΜΕ ΜΠΟΛΙΚΑ ΚΩΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ,ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΖΗΤΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΜΑΣ…

Μ ΑΡΕΣΕΙ ΑΥΤΗ Η ΣΕΙΡΑ ΚΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΓΤ 1^ΟΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΚΑΛΟΦΤΙΑΓΜΕΝΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΚΑΠΟΙΟ ΕΠΙΔΟΞΟΥ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟΥ ΣΕΝΑΡΙΟΓΡΦΟΥ,ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΗΜΑ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΝΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙ ΧΑΡΗ ΣΤΟ ΠΗΓΑΙΟ ΤΑΛΕΝΤΟ ΤΟΥ Μ.ΚΑΡΑΓΑΤΣΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΑ Γ ΠΕΡΑ ΑΛΗΘΙΝΟ ΚΑΙ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΤΟΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΟΧΙ ΑΠΛΩΣ ΑΛΗΘΟΦΑΝΕΣ (Σ ΑΥΤΟ ΣIΓOYΡΑ ΠΑΙΖΟΥΝ PΟΛΟ ΟΙ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΚΑΙ Τα ΣΚΗΝΙΚΑ)2^ΟΝ ΓΤ ΔΕΝ ΚΛΕΙΝΕΙ Τα ΜΑΤΙΑ ΔΕΙΧΝΕΙ Τα ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΤΗ ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΘΕΑΜΑΤΟΣ.3^ΟΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΟΙΡΑΙΟ ΕΡΩΤΑ ΑΠΟ ΠΟΛΛΕΣ ΠΤΥΧΕΣ…ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙ ΕΙΝΑΙ Ν ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΝΑΝ ΕΡΩΤΑ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΓΑΠΗΣ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΑ ΚΑΜΑΡΑ…ΕΠΙΛΟΓΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ Σ ΜΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΦΘΗΝΗ ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΕΧΕΙ ΤΟΣΑ ΠΛΟΥΤΗ Κ Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ «ΕΡΩΤΑΣ» ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΡΑΜΕΛΑ ΠΙΟ ΠΙΚΡΗ ΟΣΟ Γ ΤΗΝ «ΑΓΑΠΗ» ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΑ…ΙΣΩΣ ΤΗΝ ΠΑΤΗΣΕ ΤΟ ΤΡΑΜ….

 Θ ΜΕΙΝΩ ΣΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΕΠΙΣΟΔΕΙΟ Κ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΤΑΚΑ ΠΟΥ ΣΑΦΩΣ ΚΑΙ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΕΝΑΡΑ…Η ΙΔΙΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΣΥΖΥΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΝΟΙΚΩΝ ΠΑΝΩ ΣΤ ΘΕΜΑ ΑΝ ΤΟ «10» ΘΑ ΔΟΘΕΙ Γ ΑΝΤΙΠΑΡΟΧΗ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΗ ΛΕΕΙ ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ «…ΑΣ ΓΕΛΑΣΩ…»…ΙΣΩΣ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ!ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ Μ ΦΡΑΣΗ ΠΟΥΛΕΩ ΠΑΝΤΑ ΣΤ ΔΥΣΚΟΛΑ ΣΤΝ ΕΑΥΤΟ Μ ΕΙΝΑΙ ΤΟ «ΣΤ ΤΕΛΟΣ Θ ΓΕΛΑΣΟΥΜΕ ΠΟΛΥ,ΔΝ ΞΕΡΩ ΓΤ ΑΛΛΑ ΓΕΛΑΣΟΥΜΕ».

ΞΗΜΕΡΩΣΕ,ΛΙΓΟ ΤΟ «10» Μ ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΟΥ ΛΙΓΟ Ο ΚΑΛΟΓΕΡΑΣ…ΠΕΡΝΑ Ο ΚΑΙΡΟΣ…Κ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ Ν ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΣΑΝ ΤΗΝ ΘΛΙΜΕΝΗ ΚΑΙ ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΣΤ ΤΕΛΟΣ…ΑΣ ΓΕΛΑΣΟΥΜΕ ΟΠΩΣ Θ ΕΚΑΝΕ Η ΕΛΕΝΑΡΑ…

ΚΑΙΡΟΣ ΛΟΙΠΟΝ Ν ΠΑΩ Ν ΕΤΟΙΜΑΣΤΩ ΝΑ ΠΑΩ Ν ΚΑΝΩ ΕΝΑ ΜΠΑΝΙΟ Σ ΚΑΠΟΙΑ ΚΟΝΤΙΝΗ ΠΑΡΑΛΙΑ,Ν ΔΡΟΣΙΣΤΩ…ΚΑΙ ΠΟΥ ΞΕΡΕΤΕ ΜΠΟΡΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ ΕΚΕΙ ΣΤ ΠΙΣΩ ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ Ν ΑΚΟΥΣΩ ΤΑ ΓΕΛΙΑ ΤΗΣ ΕΛΕΝΑΡΑΣ ΚΑΙ ΑΠΛΩΣ Ν ΓΥΡΙΣΩ ΚΑΙ Ν ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΕΣΩ ΤΑ ΤΑΠΕΙΝΑ ΣΕΒΗ Μ….Η ΒΓΑΙΝΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΝΑ ΑΝΤΙΚΡΥΣΩ ΚΑΠΟΥ ΕΚΕΙ ΣΤΗΝ ΔΙΠΛΑΝΗ ΠΑΡΑΔΙΠΛΑΝΗ ΞΑΠΛΩΣΤΡΑ ΤΟΝ ΚΑΛΟΓΕΡΑ ΝΤΥΜΕΝΟ Μ ΤΟΝ ΛΕΥΚΟ ΤΟΥ ΚΟΥΣΤΟΥΜΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΣΟΡΤΙ ΚΑΠΕΛΟ Κ ΦΟΡΟΝΤΑΣ ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΤΟΥ ΤΑ ΓΥΑΛΙΑ ΚΑΙ ΑΦΟΥ  ΤΑ ΚΑΤΕΒΑΣΕΙ Κ Ν Μ ΚΛΕΙΣΕΙ ΣΥΝΩΜΟΤΙΚΑ ΤΟ ΜΑΤΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΠΛΩΣ Ν ΤΟΥ ΓΝΕΨΩ ΚΑΤΑΦΑΤΙΚΑ ¨….

Όνειρα …ή εφιάλτες;

Πόσο κοντά είναι αυτά τα δυο; Αν και δεν είναι δύσκολο να εντοπίσεις τη διαφορά μιας κ το πρώτο είναι συνδεδεμένο με τη γενική ιδέα της κατάστασης στην οποία ο άνθρωπος εισέρχεται κατά την διάρκεια του ύπνου του αλλά κυρίως με την ευχάριστη ιδέα της κατάστασης αυτής ενώ το δεύτερο μάλλον με την δυσάρεστη .

Σύμφωνα με τον Φρόιντ  Το να βλέπει κανείς όνειρα φαίνεται πως είναι φυσιολογική ανάγκη του οργανισμού, καθώς όταν κάποιος μείνει χωρίς να κοιμηθεί για διάστημα μερικών ημερών αρχίζει και ονειρεύεται ενώ είναι ξύπνιος.

Αυτό τι μας δείχνει όμως; Ότι ο άνθρωπος αν κ η όλη κατάσταση που ενεργοποιείται  λαμβάνει χώρα στο υποσυνείδητο,συνειδητά επιθυμεί κ χρειάζεται την ονειρική κατάσταση.

Ξέρετε είναι πολλοί εκείνοι που υποστηρίζουν ότι ο ανθρώπινος ψυχισμός είναι τόσο μεγάλος κ ισχυρός όσο να μπορεί κ ν βρίσκει από μόνο του τρόπο κάθε φορά ν ξεφεύγει από το οποιοδήποτε αδιέξοδο ή πρόβλημα ή τελοσπάντων  οποιαδήποτε μη αρμονική συνθήκη.

Μήπως λοιπόν τα όνειρα είναι ένας τέτοιος μηχανισμός άμυνας του πανίσχυρου ανθρώπινου ψυχισμού;

      Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι δεν διαθέτει τέτοια ιδιότητα ο άνθρωπος τι κι αν είναι το ανώτερο όν. απόδειξη αποτελεί το γεγονός ότι όνειρα βλέπει ο μέσος άνθρωπος ακόμα κ σ περιόδους ηρεμίας και ψυχικής γαλήνης που καμία κατάσταση ή έστω συνθήκη δεν δικαιολογεί την ενεργοποίηση ενός μηχανισμού άμυνας και εύρεσης εξόδου σ κάποιο αδιέξοδο

Μμμ κάπως περιπλέκονται τα πράγματα…όμως προσωπικά θεωρώ ότι και οι δυο απόψεις όντας δυο άκρα αντίθετες κρύβει καθεμία λιγάκι αλήθεια.

Ο άνθρωπος είναι έτσι κι αλλιώς πολύ περίπλοκο όν και  ότι κι αν προσπαθήσεις να πεις γι αυτό δεν θα μπορέσεις ποτέ να είναι σίγουρο και έγκυρο τουλάχιστον σε τέτοιο βαθμό ώστε να εξασφαλιστεί η απόλυτη εγκυρότητα.

Το γεγονός ότι ο άνθρωπος στρέφεται πάντα προς εκείνη την κατεύθυνση που θα του αποφέρει την «λύτρωση», τη λύση μιας προβληματικής κατάστασης ανταποκρίνεται αναμφίβολα στην πραγματικότητα.

Κάθε άτομο επιθυμεί να διαθέτει αν όχι τον απόλυτο έλεγχο του περιβάλλοντος του τουλάχιστον την ικανότητα να διαμορφώνει συνθήκες και καταστάσεις με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι ευνοϊκές και ευπροσάρμοστες.

Μέσα από τα όνειρα μπορεί ένας άνθρωπος και να θέλει και να μπορεί να ξεφεύγει όντως από αρνητικές κατάστασεις .

Αυτό ακριβώς είναι το θέμα,θέλουμε να βλέπουμε όνειρα ή απλώς υπάρχει μια ανώτερη δύναμη ίσως και η ανώτερη υπόσταση του ανθρώπινου εγώ που μας φέρνει τ όνειρα αν όχι κάθε βράδυ τακτικά τα βράδια;

Ας κάνω όμως και λίγο το συνήγορο του διαβάλου σίγουρα θα έχετε ακούσει την φράση « κάνω όνειρα » ή « ονειρεύομαι » κ.λ.π

Τι μας δείχνει αυτό,πώς η ονειρική κατάσταση είναι καλώς ή κακώς μια πτυχή της ανθρώπινης φύσης. Δεν υπάρχει άνθρωπος δίχως όνειρα ούτε όμως όνειρα χωρίς να ανήκουν σε κάποιον άνθρωπο. Τα όνειρα είναι δημιουργήματα ανθρώπινα αλλά κρύβουν τη δύναμη να δημιουργούν ανθρώπους καθώς αποτελούν την κινητήριο δύναμη σ αυτή τη ζωή.

Άρα επιλέγουμε εμείς είτε συνειδητά (κάνοντας όνειρα το μέλλον) είτε υποσυνείδητα (βλέποντας όνειρα) την ονειρική κατάσταση στην οποία θα βρεθούμε. Άλλοτε το αναζητά ο ψυχισμός  μας  κ άλλοτε μας βρίσκει το όνειρο κυριολεκτικά «στον ύπνο».

Σημασία έχει πως στην πρώτη περίπτωση  έχεις το πλεονέκτημα της παρέμβασης  αλλά και της συναίσθησης των δεδομένων με την απόλυτη ενεργοποίηση όλων των αισθήσεων  ενώ στην δεύτερη δεν μπορείς να καν να  αντιδράσεις απλώς γίνεσαι θεατής κ μάλιστα αμέτοχος. Στο σημείο αυτό διακρίνεται πιο ευδιάκριτα και έντονα η διαφορά ανάμεσα στις δυο περιπτώσεις. Στη πρώτη περίπτωση ΖΕΙΣ – ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ – ΟΝΕΙΡΕΥΕΣΑΙ ενώ στην δεύτερη όχι… απλώς σκηνές που θυμίζουν ζωή περνούν μπρός τα μάτια σου τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο.

Σκεφτείτε και το άλλο ακόμα κι αν στην δεύτερη περίπτωση η ονειρική κατάσταση εξελιχθεί σε εφιάλτη το μόνο που έχετε ν κάνετε είναι ν ξυπνήσετε και ν σιγουρευτείτε γ το παρόν ενώ στη πρώτη τα πράγματα δυσκολεύουν ….ο εφιάλτης είναι ζωντανός και ανασαίνει….τους πρώτους εφιάλτες μη τους φοβάστε….έρχονται κ φεύγουν τους δεύτερους να τους πολεμάτε γιατί δεν είναι τίποτα άλλο από εμπόδια κ κακοτοπιές που συναντάμε καθημερινά που μας απομακρύνουν από την πραγματική ζωή δηλαδή την πραγματοποίηση των ονείρων μας …. 

I am back ως μια γνήσια ιδιοκτήτρια blog …μετά από μια ανάσα ζωής και μια ισχυρή δόση καλοκαιρινής απόδρασης με έντονο άρωμα αντηλιακού και με χρυσαφένιο χρώμα στο σώμα. 

Το σημερινό θέμα έχει αφορμή μια συζήτηση που προσωπικά την επεξεργάζομαι τώρα πια με διπλή οπτική. Είναι απίστευτο πόσα πράγματα μπορεί κανείς να μάθει μέσα σε ένα αστικό λεωφορείο στο καταμεσήμερο στην μια άκρη της πόλης ,αρκεί μονάχα να ακούς χωρίς να ακούγεσαι κ να παρατηρείς χωρίς να σε παρατηρούν …

Όλα ξεκίνησαν όταν στριμωγμένη στο αστικό αντιλήφθηκα ότι οι από πίσω μου είχαν ανοίξει ένα πολύ επίκαιρο θέμα και μάλιστα άθελά τους μου κίνησαν το ενδιαφέρον να επιδοθώ σε μια ίσως άπρεπη συμπεριφορά του κρυφακούω….

Τα από πίσω κορίτσια μόλις είχαν τελειώσει το λύκειο και απ΄ ότι κατάλαβα ετοιμάζονταν να αποχαιρετήσουν την πόλη για μια κάποια κοντινή –μάλλον  παραλία… έδειχναν κουρασμένες κ ταλαιπωρημένες από την δύσκολη και απαιτητική χρονιά που μόλις άφησαν  στο παρελθόν κ όμως είχαν και έναν έντονο ενθουσιασμό γιατί ήξεραν ότι αφήνοντας κάτι πίσω κάτι άλλο σε περιμένει στην άλλη άκρη,στην άλλη στροφή. Σε κάποια στιγμή αναφέρθηκαν στα αποτελέσματά τους στις πανελλήνιες εξετάσεις και εκεί ακριβώς ήταν το σημείο που τέντωσα το αυτί μου για μη μου ξεφύγει κόμμα. Τα κορίτσια ήταν φίλες κι όμως τόσο διαφορετικές σ’αυτό  τοθέμα. Η μία πρέπει ν ήταν άριστη μαθήτρια και επειδή  ένας τυχαίος δεν μπορεί ν γράψει 19,643 μόρια κ μάλιστα μ όχι κ τόσο εύκολα θέματα κ επειδή ασκούσε κριτική με ένα αυστηρό-που μάλλον δεν ταίριαζε στην ηλικία της- σ οτιδήποτε που έπεφτε στην αντίληψή της. Η άλλη ήταν λιγομίλητη σχετικά κ από ότι κατάλαβα οι βαθμοί της δεν πρέπει ν ήταν κ τελείως ικανοποιητικοί (τώρα για ποιον θα ήταν ικανοποίηση, θα γελάσω…) φαινόταν πιο ανεχτική και πιο φιλική.

Έκαναν όνειρα γ το μέλλον και γελούσαν με κάθε ευκαιρία… η  άριστη κοπέλα ισχυρίστηκε πως το ηλεκτρονικό μηχανογραφικό ήταν άθλιο και πως είναι μεγάλο το ενδεχόμενο να γίνουν μπερδέματα και λάθη. Έλεγε επίσης πως είναι σίγουρη πως περνάει σ μια υψηλόβαθμη ίσως την πιο υψηλόβαθμη σχολή της πόλης ένω η άλλη συγκρατημένη είχε συμφιλιωθεί με την ιδέα ενός κατώτερου – κατώτερο ως προς τι ακόμα δεν έχω καταλάβει- τει και ευελπιστούσε να μην βρεθεί σε καμιά επαρχία αλλά στην πόλη μας.

Περίεργο έτσι ;πριν ένα χρόνο ήμουν στην θέση τους,σκεφτόμουν μηχανογραφικά και σχολές από έδω κ από εκεί και τώρα έβλεπα άλλους στην «δική μου θέση»… στο λεωφορείο. Και θυμάμαι ότι πάντα πίστευα –όντας μαθήτρια- πως όλα είναι τόσο αξιοκρατικά πως αν διαβάσεις περνάς πως  αν διαβάζεις κ πιεστείς όλα σ ανήκουν….πόσο ανόητες σκέψεις μπορεί να έκανα …είναι τρομακτικό όταν αντιλαμβάνεσαι ότι το λάθος σκεπτικό είναι τελικά το δικό σου κ πόσο μάλλον όταν το υποστηρίζεις θερμά και κατά κάποιον τρόπο το «υπηρετείς».

Οι μαθητές ή μάλλον οι καλοί μαθητές ή ακριβέστερα οι καλοί έλληνες μαθητές χάνουν την ζωή τους μέσα σε μια πληθώρα βιβλίων αμέτρητων σελίδων με πολλές άχρηστες πληροφορίες που υποτίθεται ότι πρέπει να μετατραπούν σε γνώσεις. Είναι συνήθως αν όχι πάντα υπηρέτες ενός συστήματος που τους σκλαβώνει- κοιτάξτε το παράδοξο-με το  «πιο ελεύθερο» σκοπό ,την γνώση. Έχοντας την τύχη να σπουδάζω σε μια σχολή που σχετίζεται με την εκπαιδευτική πραγματικότητα της χώρας,μπορώ τώρα πια να αντιληφθώ πως οι καλοί μαθητές στην Ελλάδα είναι έτοιμα προϊόντα προς πώληση και όχι παιδία της ηλικίας τους.

Τα συγκεκριμένα παιδία δεν ζουν το τώρα αλλά αντίθετα είναι προσκολλημένα στ μέλλον –καλό ακούγεται αυτό αλλά μάλλον δεν είναι ….είτε αυτό το μέλλον αντιστοιχεί σ επαγγελματική αποκατάσταση,σπουδές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση κ.τ.λ. είτε περιορίζεται  στο  διαγώνισμα της τετάρτης.  Χάνουν στιγμές από τα πιο γλυκα,αθώα και ανέμελα χρόνια όπως αυτά του σχολείου… δεν ερωτεύονται σχεδόν ποτέ φοβούμενοι να μη αποσπαστούν από το «καθήκον» δεν κάνουν πολλές παρέες κ συνήθως στις σχέσεις  τους με τους συμμαθητές διακατέχεται από μια μορφή ανταγωνισμού – όταν φυσικά θεωρούν ότι ο άλλος είναι άξιος ανταγωνισμού ή απλώς από την αίσθηση μιας ανεξήγητης ανωτερότητας. Το μόνο που μαθαίνουν εκτός από αναρίθμητες συντάξεις στα αρχαία και άπειρους τύπους σε μαθηματικά κ φυσική είναι να είναι απλώς μαθητές και τίποτα άλλο. Μαθαίνουν να υποτάσσονται κ μάλιστα με την πεποίθηση ότι έτσι ελευθερώνονται δηλαδή υποτάσσονται από τόσο νεαρή και τρυφερή ηλικία με την θέλησή τους!

Σαφώς το ν διαβάζεις κ ν είσαι σωστός στις υποχρεώσεις σου δεν είναι σ καμιά περίπτωση κακό απλώς πρέπει ν γίνεται συνειδητά, ν ξέρεις ότι στην πραγματικότητα σ δίνουν αυτό που θέλουν και τους βολεύει και πως στην ουσία είναι μια σχέση μια κατάσταση τραπεζικής συναλλαγής.

Σίγουρα έχετε παρατηρήσει πως οι «καλοί» μαθητές είναι πάντα άτομα που κάποιος άλλος τους έχει προδρομίσει… τι θα πει αυτό τώρα …σημαίνει ότι το δρόμο τους δεν τν έχουν διαλέξει μόνοι τους και οι επιλογές τους δεν είναι δικές τους εμμέσως ή και αμέσως είναι άλλων συνήθως των γονίων. Είναι άτομα που τρέμουν στο φόβο μήπως τους  πλησιάσει η αποτυχία. Είναι άτομα πιεσμένα απλές αγχωτικές μηχανές παραγωγής κ έτσι δημιουργείται ο σύγχρονος άνθρωπος που είναι γεμάτος από ψυχαναγκασμούς,τελιομανία και άγχος.

Σκεφτείτε το περιστατικό στο λεωφορείο, η άριστη μαθήτρια ήξερε ακριβώς τι και πως θ της έρθουν τα πράγματα δείχνοντας σίγουρη –ποσό όμως σίγουρο μπορεί ν  είναι ένα δεκαοχτάχρονο κορίτσι που δεν έχει γνωρίσει τίποτα άλλο από την πραγματικότητα του σχολείου και μάλιστα δίχως ν το έχει επιλέξει η ίδια και μάλιστα συνειδητά είναι ακόμα γνωστο; Ένω η άλλη κοπέλα γνώριζε πώς είναι η κατάσταση κ ήξερε πως οι βαθμοί της δεν της εξασφάλιζαν μια θέση που στο κάτω κάτω κανείς δεν μπορεί ν πει με σιγουριά για ποιόν  είναι ούτε με ποια κριτήρια θα πάρει ο καθένας την αντίστοιχη κ κατά πόσο είναι αυτά αξιόπιστα….

Έτσι μαθήτριες και μαθητές χάνονται κάθε χρόνο γιατί αυτό θέλει το σύστημα την  «απόλυτη προσήλωση» άλλοι αρνούνται να προσηλωθούν άλλοι εγκαταλείπουν πριν καν ολοκληρώσουν την πορεία και άλλοι καταφέρνουν μετά βασάνων και κόπων να την ολοκληρώσουν …ένα είναι όμως σίγουρο οι πρώτοι «αχρηστεύονται» από το σύστημα, οι δεύτεροι το  «πολεμούν» και οι τρίτοι «υποτάσσονται» σ αυτό…μόνο που φτάνοντας συνήθως στ τέλος της διαδρομής κοιτούν πίσω τους όσα έχασαν όσα άφησαν και συνειδητοποιούν πως στις  υπόλοιπες « διαδρομές » αυτής της ζωής έχουν μείνει πίσω και ίσως δεν υπάρχει επιστροφή...