«Θες ένα κομμάτι από την τούρτα μου;»*
**Αν είσαι από αυτούς που μ αγαπάνε άσε με ελεύθερη. Αν
είσαι από αυτούς που δε σε νοιάζω, μη μπεις καν στο κόπο να με διαβάσεις. Αν
είσαι από αυτούς που θέλεις να απλώς να με ταράξεις, μείνε απλώς μακριά μου για
να σε συγχωρήσω. Αν είσαι από αυτούς που θέλουν να μου κάνουν κακό, θα δεχτείς
και τις συνέπειες των πράξεων σου. Εσύ επιλέγεις….
Ένα μήνυμα-που δεν περίμενα- στις παρά ένα, μια
αναμενόμενη κλήση στις ακριβώς και λίγα λεπτά αργότερα μια λαχταριστή τούρτα με
ζαχαρένιο καρτούν στο κέντρο… Ντάξει έγινα και εγώ 22!
Έγινα 22 και έχω μπει για τα καλά πια στην τρίτη δεκαετία
της ζωής μου…22 ολόκληρα χρόνια ζω και αναπνέω σε αυτό το πλανήτη, συγκεκριμένα
8.030 μέρες ή 192.720 ώρες 11.653.200 λεπτά υπάρχω ανάμεσα στις ψυχές αυτού του
κόσμου.
22 γενέθλια, 22 τούρτες, 22 καλοκαίρια… Πώς πέρασαν
τόσα χρόνια, αναρωτιέμαι πραγματικά… ειλικρινά ο χρόνος κυλά με ταχύτητα
τρομακτική…σα χθες μου φαίνεται που μετρούσα με τα δάχτυλα για τις ασκήσεις της
αριθμητικής, που έκανα πάρτι με τους συμμαθητές μου και λάτρευα το χυμό
ροδάκινο. Εντάξει το τελευταίο ισχύει και τώρα…
Πόσα φυσήματα
πάνω από τούρτες περνούν μπρος τα μάτια μου, πόσα τραγουδάκια ηχούν στο μονταρισμένο βίντεο της ζωής μου; Πόσα
πολύχρωμα περιτυλίγματα σχισμένα στο πάτωμα και υπολείμματα από σκασμένα
μπαλόνια στις γωνίες; Πόσες ευχές και πόσα φιλιά συνοδευόμενα με σφιχτές αγκαλιές
αγάπης;
Ευχετήριες κάρτες,
χαρτζιλίκι από παππούδες, δώρα από θείες που σου είναι εντελώς άχρηστα,
προσκλήσεις, τυροπιτάκια, πίτσα, πορτοκαλάδα και κεράσματα…
Κομφετί
αστραφτερό και κορδέλες τίγκα στη χρυσόσκονη και στο γκλίττερ, πέφτουν
ευλαβικά, αφού πρώτα περιπλανηθούν στο αέρα του γιορτινού δωματίου, αφήνοντας
μέσα στη λάμψη τους να κρυφτούν τα πιο όμορφα όνειρα, οι πιο γλυκιές επιθυμίες
και τα πιο ένοχα μυστικά.
Τι γίνεται όμως όταν τα φώτα σβήσουν, οι καλεσμένοι
φύγουν και τα κομφετί πέσουν χαμέ; Μένεις
μόνη σου, παρέα με το μπαλόνι σου, το κωνικό σου καπελάκι και μια πιατέλα από
τη πίτσα που έμεινε… και φιλοσοφείς.
Μόνο που τις πιο σκληρές αλήθειες τις λες στον
εαυτό σου στις άσχημες στιγμές σου, τα πιο μεγάλα λάθη τα συνειδητοποιείς
κατόπιν εορτής και τα μετανιώνεις αφού την έχεις πατήσει… Αλλά παραδόξως έχει
κι αυτό το γούστο του, πέρα από απέραντο πόνο και θλίψη.
Θυμάμαι κάτι τέτοιες στιγμές, αυτό που πάντα μας έλεγε
εκείνη η φιλόλογος στο Γυμνάσιο… «…Παιδιά μη γκρινιάζετε για τα θλιβερά κείμενα…από
τις άσχημες στιγμές μαθαίνεις, από την απώλεια εκτιμάς αυτό που είχες και από
το πόνο μαθαίνεις να χαίρεσαι…». Τουλάχιστον τότε απλώς τα διαβάζαμε και το
κυριότερο τα επιλέγαμε. Τώρα όμως; Τώρα τι; Άδειασε η τάξη και οι μαθητές τη
κοπανήσαν και μάλιστα για να γράψουν οι ίδιοι…τις δικές τους ιστορίες…
Παραμονές εξετάσεων, άγχος και νεύρα στο ζενίθ,
πικρά σχόλια από κακιασμένους ανθρώπους, απογοητεύσεις και θρασύτητα από όλες τις
μεριές, δημιουργούν το πλέον κατάλληλο μούντ για να γιορτάσω.
Ξέρετε γιατί γιορτάζω φέτος; Γιορτάζω γιατί έχω την
υγειά μου εγώ και οι άνθρωποι μου και γιατί δεν έχω πάψει να σκέφτομαι και να
νιώθω ακόμα κι στα σιωπηλά. Μεγαλύτερη ευλογία δεν υπάρχει, από να ξυπνάς το
πρωί και να κοιτάζεσαι στο καθρέφτη. Ακόμα κι αν είσαι φουρτουνιασμένος, ακόμα
κι αν δε ξες καν ποιος είναι αυτός του οποίου το είδωλο κοιτάς….αλλά έχεις
μάθει ότι…
ü
Εκεί έξω υπάρχει πολύ κακία, ζήλεια και
αχαριστία
ü Εκεί
έξω υπάρχουν βάτραχοι αλλά και πρίγκιπες
ü Κάποιες
φορές το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να μη κάνεις τίποτα
ü Ποτέ
κανείς δε κάνει κάτι χωρίς λόγο και αιτία
ü Αυτό
που κοροϊδεύεις το λούζεσαι
ü Όταν
θες κάτι να σου έρθει και το περιμένεις, κράτα το για τον εαυτό σου
ü Χαμογελάς
σ αυτούς που σε προσβάλλουν, γιατί κάποια στιγμή θα μείνουν μόνοι τους κι ας έχουν
κάτι από σένα να θυμούνται
ü Πιστεύεις
στο Θεό γιατί είναι η μόνη δύναμη που για όλα έχει τρόπο
ü Κάνεις
αυτό που θες να σου κάνουν
ü Γεμίζεις
δώρα και αυτοκόλλητα όσους αγαπάς
ü Δεν οφελεί να πιστεύεις πως είσαι η εξαίρεση.
Να ξεκινάς με τη λογική ότι δεν είσαι και ίσως να εκπλαγείς.
ü Δε
χρειάζεται να προσπαθείς να εξηγήσεις κάτι, είναι πολλοί αυτοί που θα σε
κατηγορήσουν, λίγοι αυτοί που θα σε ακούσουν και ελάχιστοι αυτοί που θα σε
νιώσουν
ü Να
κοιτάς χαμηλά για να φτάσεις ψηλά
ü Ακόμα
κι χρειαστεί να κοιτάς για περισσότερο καιρό -απ’ όσο έχεις υπολογίσει-χαμηλά,
κάνε υπομονή γιατί στο τέλος θα εκτοξευτείς
ü Όλα
είναι δανεικά
ü Όταν
γελάς, γελάς με τη ψυχή σου και όταν
κλαις,επίσης.
ü Όταν
έχεις, προσφέρεις και χαρίζεις
ü Δεν
υποτιμάς και δεν υπερεκτιμάς κανέναν,
όλοι έχουν και καλό και κακό χαρακτήρα
ü Μυστικά
μονάχα στον εαυτό σου και στις σελίδες του ημερολογίου σου
ü Η
μοναξιά, υπάρχουν στιγμές που μοιάζει Θείο δώρο άλλοτε κατάρα
ü
Μη δείχνεις σε κανέναν τι έχεις μέσα σου, αν
ενδιαφέρεται κάποιος θα το έχει ήδη καταλάβει
Υ.Γ:Χρόνια μου πολλά και του χρόνου και πάλι εδώ με όλους τους δικούς
μου ανθρώπους που με αγαπούν και τους αγαπώ.
